C.R.A.Z.Y. (2005)

Γράφει ο Δημήτρης Ασπρολούπος

Σκηνοθεσία: Jean-Marc Vallée
Σενάριο: François Boulay, Jean-Marc Vallée
Πρωταγωνιστούν: Michel Côté, Marc-André Grondin, Danielle Proulx

Διάρκεια: 127’
Χώρα: Καναδάς

25 Δεκεμβρίου 1960: Ο Ζάκαρι έρχεται στον κόσμο, το τέταρτο από τα πέντε αγόρια της οικογένειας Μπολιέ. Οι Μπολιέ είναι μια συνηθισμένη μικροαστική οικογένεια που ζει σ ένα προάστιο του Κεμπέκ. Η μητέρα Λοριάν είναι πολύ στοργική και ο πατέρας Ζερβέ, αν και λίγο τραχύς, είναι πολύ υπερήφανος για τα αγόρια του και αγαπά τη γυναίκα του. Τα Χριστούγεννα και τα γενέθλια του Ζακ διαδέχονται το ένα το άλλο (πάντοτε με μουσικό χαλί τα σόλο του πατέρα Μπολιέ με το τραγούδι του Charles Aznavour Emmenez-moi) και αυτό πλαισιώνει μια όμορφη παιδική ηλικία που τα χρόνια κυλούν ήρεμα, με το πλύσιμο του αυτοκινήτου στον φρέσκο αέρα και τις μικρές αποδράσεις του Ζακ με τον πατέρα του στο αγαπημένο τους σνακ-μπαρ, να είναι ξεχωριστές στιγμές που μοιράζονται οι δυο τους.

Η ταινία με τίτλο ακρωνύμιο των ονομάτων των πέντε αδερφών της οικογένειας Μπολιέ είναι μια ιστορία ενηλικίωσης. Ο σκηνοθέτης που την στιγμή που γύρισε της ταινία είχε εμπειρία κυρίως από το χώρο της διαφήμισης, φτιάχνει εδώ ένα μουσικό ταξίδι χρωματισμένο με τα χρώματα της κάθε δεκαετίας που διανύουν οι χαρακτήρες και με υπόκρουση τη μουσική (και επομένως τη συναισθηματική κατάσταση του πρωταγωνιστή) σε κάθε περίοδο της ζωής του. Ο Ζακ που αναγκάζεται να γιορτάζει τα γενέθλια του στην εκκλησία λόγω της μέρας της γέννησης του, παλεύει με τη σεξουαλικότητα του, την αποδοχή του πατέρα του και τη σχέση του με τη «φυσιολογική» οικογένεια του.

Σκηνικά, κοστούμια και μουσική (από Patsy Clive μέχρι Bowie) δένουν υπέροχα με την κάθε εποχή και φτιάχνουν ένα οδοιπορικό όχι μόνο του πρωταγωνιστή αλλά και της κοινωνίας μέσα από τις δεκαετίες που σήμαναν το τέλος της αθωότητας. Παρά την εν μέρει gay θεματολογία, η ταινία είναι γυρισμένη για όλη την οικογένεια, και αποφεύγοντας την περιθωριοποίηση του queer cinema, συγκινεί με την συμβατική ασυμβατότητα της.