Γράφει ο Γιώργος Κόκουβας
Για τη λίστα όλων των Filmmaking άρθρων κάντε κλικ εδώ
O κινηματογραφιστής και καθηγητής της έβδομης τέχνης, Edward Dmytryk
Φτάσαμε αισίως στο post-production της κινηματογραφικής διαδικασίας, όπου πρωταγωνιστικό ρόλο παίζει το «ψαλίδι». Και το ψαλίδι είναι ίσως το πιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της τέχνης του σινεμά. Ο κινηματογράφος, δανείστηκε τον διάλογο και την υποκριτική από το θέατρο, την προοπτική και την σύνθεση του κάδρου από τη ζωγραφική, το soundtrack από την μουσική, τις χορογραφίες από τον χορό. Αλλά τα συνδύασε με ένα χαρακτηριστικό που δεν μοιράστηκε με τις υπόλοιπες τέχνες – το μοντάζ.
Μοντάζ, με λίγα λόγια, λέμε τη διαδικασία της επιλογής και της σύνθεσης των πλάνων και σκηνών του φιλμ. Μπορεί να καταστρέψει ή να σώσει μια ταινία, μπορεί να αναδείξει αυτό που ήθελε ο σκηνοθέτης ή να φέρει στο φως κάτι άλλο, μπορεί να κάνει τη διαφορά, αλλά στην ιδανική του μορφή, δεν γίνεται αντιληπτό από τον θεατή – τότε είναι που θεωρείται περισσότερο επιτυχημένο.
Η διαδικασία που ακολουθείται στα στάδια του μοντάζ είναι συνήθως η εξής:
Η διαδικασία, πριν εμφανιστούν τα σύγχρονα ψηφιακά προγράμματα, περιλάμβανε την εργασία πάνω σε ένα θετικό αντίτυπο του φιλμ, που κοβόταν «στο χέρι» πάνω στο μηχάνημα της «μουβιόλας». Πλέον, το υλικό φορτώνεται κατευθείαν σε ψηφιακή μορφή στα προγράμματα film editing – τα πιο διαδεδομένα είναι τα Avid και Final Cut, και «κόβεται και δένεται» σε αυτή τη μορφή, για να ακολουθηθούν αντίστοιχα οι συνδέσεις του στο φιλμ στην συνέχεια.
Ο Edward Dmytryk, κινηματογραφιστής και καθηγητής της έβδομης τέχνης, είχε θέσει επτά κανόνες μοντάζ που θα πρέπει να ακολουθεί ένας καλός μοντέρ:
Μετά την πρώτη, πολύ βασική γνωριμία με την διαδικασία του μοντάζ, θα ακολουθήσουν οι βασικές θεωρίες του μοντάζ που έχουν διατυπωθεί κατά τον προηγούμενο αιώνα από τους μεγαλύτερους θεωρητικούς του είδους.
Όνομα *
Email *
Website